کتاب

در سال های پیش از رنسانس کاشفان و جهان گردان اروپایی گزارش های فراوانی از آیین ها و افسانه های ملل و اقوام گوناگون فراهم کرده بودند. نخستین کوشش برای ارزبایی این گزارش ها در دوره ی رنسانس صورت می گیرد و رفته رفته روشن می شود که میان افسانه های ملل شباهت هایی وجود […]

امید در شعر رویاش نوشته: پشت این کوه بلند، لب دریای کبود، دختری بود که من سخت می خواستمش… دارم به این فکر می کنم که چطوری یه شاعر می تونه با کمترین تعداد کلمات اینطوری قلب آدمو تکون بده. چطوری یه شاعر می تونه معشوقش رو انقدر خوب توصیف کنه وقتی که حتی راجع

اگر زن امروز دیوانه وار رنگ عوض می کند و خود را به شکل عروسک فرنگی( و نه زن فرنگی) در می آورد، باید در آن سوی مرز، استعمار اقتصادی بیگانه را ببینیم و در این سوی مرز، خودمان را که که در این کار با او همدستی کرده ایم؛ ما زن را فراری داده

مگر چشم از زبان صادقانه تر سخن نمی گوید؟ مگر نه اشک، زیباترین شعر، و بی تاب ترین عشق، و گدازان ترین ایمان، و داغ ترین اشتیاق، و تب دار ترین احساس، و خالص ترین “گفتن” و لطیف ترین “دوست داشتن” است که همه، در کوره ی یک دل، بهم آویخته و ذوب شده اند

رقص در حقیقت، به تعبیر بعضی، موسیقی صامت است و گاه که رقص و موسیقی با هم آمیخته اند و در این حالت دو هنر ترکیب شده است بنابراین عواطف همیشه همراه با حرکاتی در جسم آدمی بوجود می آیند و از همین نظر است که گفتیم زبان عواطف همیشه موزون است. _ .موسیقی شعر.

یک وضعیت جنسی به شرطی دوام می آورد که وضعیت متضادی را در جنس دیگر به وجود آوریم. برتری و نیروی یک جنس صرفا بر پایه ی فروتری و ضعف جنس دیگر استوار می شود. اگر پسر فقط به شرط سلطه گری خود را مردی کوچک می داند، حتما باید کسی( معمولا اولین آن مادر

چند وقت پیش داشتم به این فکر می کردم که چقدر دلم برای اون کارتای پشت کتاب های کتابخونه تنگ شده! اگه تا حالا ندیدینشون، قدیما توی کتابخونه ها پشت هر کتاب دو تا کارت بود. توی هردوشون اسم کسی که کتاب رو امانت گرفته می نوشتن و یکی از کارت ها رو نگه می

گفت، تفاوت شاملو با همه ی ما در این است که صدای فراز و فرودهای جامعه، مردم در شعر انعکاس پیدا می کند، چه اعتلای روحی، چه دلزدگی، اندوه، عشق، شادی، خشم یا هر چه. و د کلام کسرایی به جز حقیقت ادراک او حس دیگری نیافتم؛ نه غبن و نه حسرت و نه_خدای ناکرده_

سر تکان داد.   _ تو شکم ماه منیر که بودی، خدا بیامرز(پدرش) اسم بنگاه را کرد صارم و پسر. تو که به دنیا آمدی گفت، فرقش چی؟ و اسم را عوض نکرد. دست کشید به دامنش (و ادامه داد:) _ تو هم که تابلو را عوض نکردی. (نفر دوم) نفس بلند کشید. + به

داشتم کتاب کمدی الهی دانته رو می خوندم( هفتادو خورده ای صفحه رو خوندم هنوز مقدمه رو تموم کردم تازه. امان از این همه مقدمه ی کتاب های قدیمی) که به یه تفسیر جالب اون زمان از دوزخ رسیدم. اول از همه اینکه کمدی الهی دانته سه جلد کتابه که فکر می کنم به صورت