خیلی وقتها میشنویم که تتو فقط برای زیباییست. اما حالا گروهی از دانشمندان یک قدم جلوتر رفتهاند و تتوهایی ساختهاند که میتوانند با تغییر رنگ خود، وضعیت بدن را به ما نشان دهند. این تتوها نه برای زیبایی، بلکه برای سلامتی طراحی شدهاند؛ آن هم برای سنجش سه چیز مهم در بدن: pH، گلوکز و آلبومین.
پوست ما یکی از پیچیدهترین اندامهای بدن است. در لایهی میانی آن یعنی «درم»، مویرگها، غدد، اعصاب و مایعی به نام «مایع بینبافتی» (ISF) وجود دارد که خیلی از مواد بدن مثل گلوکز و پروتئینها در آن در گردشاند. دانشمندان متوجه شدند اگر بتوانیم بهجای آزمایشهای خونگرفتن همیشگی، اطلاعات این مایع را بخوانیم، میتوانیم روشهای جدیدی برای پایش بیماریها بسازیم.
با استفاده از سوزن تتو، رنگهایی که حاوی مواد حساس به مواد شیمیایی بدن بودند، به پوست تزریق شد. این رنگها مثل جوهر جادویی عمل میکنند؛ وقتی مقدار pH یا گلوکز یا آلبومین تغییر کند، رنگ تتو هم عوض میشود. از آنجایی که پوست خوک شباهت زیادی به پوست انسان دارد، این آزمایشها ابتدا روی پوست خوک انجام شد.
برای خواندن تغیبر رنگ، خیلی راحت با دوربین موبایل. از هر تتو عکس گرفته شد، و سپس با نرمافزاری که تغییرات رنگ را تحلیل میکرد، مقدار دقیق هر ماده تخمین زده شد.
در بدن سالم، pH بین ۷٫۳۵ تا ۷٫۴۵ است. اگر این مقدار پایینتر رود، بدن اسیدی (اسیدوز) شده؛ اگر بالاتر رود، بدن قلیایی (آلکالوز) شده است.
سه رنگ حساس به pH انتخاب شد:
- متیلرد: از قرمز به زرد تغییر میکند (pH 4.3 تا 6.2)
- برمو تیمول بلو: از زرد به آبی میرود (pH 6 تا 7.6)
- فنول فتالئین: از بیرنگ به صورتی پررنگ (pH 8.2 تا 12)
وقتی این سه با هم ترکیب شدند، تتوهایی ساخته شد که از نارنجی به آبی تغییر رنگ میدادند. این تتوها حتی پس از ۳۰ دقیقه تابش UV همچنان پایدار بودند و در پوست خوک هم پخش نمیشدند.
بدن ما مقدار گلوکز را بهدقت تنظیم میکند. در افراد سالم، مقدار گلوکز بین ۴٫۲ تا ۶٫۴ میلیمول بر لیتر است. اما در دیابت ممکن است این مقدار بالا رود.
برای این کار از یک واکنش دو مرحلهای استفاده شد:
- آنزیم گلوکز اکسیداز گلوکز را به گلوکونولاکتون و پراکسید هیدروژن تبدیل میکند.
- آنزیم پراکسیداز باعث میشود رنگی به نام TMB در حضور پراکسید تغییر رنگ دهد.
رنگ تتو در گلوکز پایین زرد بود و وقتی گلوکز بالا رفت، تتو به سبز تیره تبدیل شد. پاسخدهی آن فقط ۳۰ ثانیه طول میکشید و پس از چند ساعت هم در پوست خوک پایدار باقی ماند.
آلبومین یکی از پروتئینهای مهم بدن است که فشار اسمزی را تنظیم میکند. اگر مقدار آن کم شود، ممکن است نشانهی نارسایی کبد یا کلیه باشد.
در این تتو از ترکیب شیمیایی خاصی استفاده شد که وقتی با آلبومین برخورد میکرد، رنگش از زرد به سبز تغییر میداد. مانند دو حسگر قبلی، این تتو هم در برابر نور و زمان پایدار بود و میشد با موبایل مقدار آلبومین را خواند.
در پایان، دانشمندان سه حسگر را کنار هم در یک تتو تزریق کردند. حالا این تتو میتوانست به شکل رنگهای مختلف، نشان دهد که آیا بدن اسیدی یا قلیایی است، آیا قند خون بالا یا پایین است، و آیا آلبومین بدن کم است یا کافی.
با گرفتن عکس از تتو و استفاده از الگوریتمهای تحلیل رنگ، حتی در نور محیط، میشد وضعیت را بدون دستگاههای پیچیده پزشکی ارزیابی کرد.
این فناوری هنوز در مراحل ابتدایی است، ولی آیندهی درخشانی دارد. تصور کنید بهجای سوزنهای مکرر آزمایشگاه، تتویی روی پوستتان داشته باشید که با تغییر رنگش سلامتی شما را نشان دهد. حتی میتوان آن را با رنگهای زیبا و طرحهای هنری تزئین کرد.
ممکن است روزی برسد که این تتوهای هوشمند نه فقط برای زیبایی، بلکه برای نجات جان انسانها استفاده شوند.
منبع: کلیک کنید
