دست رباتیکی که گفتار را به زبان اشاره ترجمه می‌کند

در مانیل، گروهی از دانشجویان مهندسی کامپیوتر دانشگاه دِ لا سال لیپا در فیلیپین، یک دست رُباتیکی کمکی به نام وُیس‌جِست طراحی کرده‌اند که توانایی ترجمه‌ی گفتار به زبان اشاره را دارد. هدف این پروژه، ایجاد فضایی آموزشی فراگیرتر برای دانش‌آموزان دارای ناتوانی‌های شنوایی و گفتاری است.

این دستگاه توسط دانشجویان سال چهارم، آلتیا لات، الکسی شین لِنسِس و ناتانائل مالابانان در قالب پروژه پایان‌نامه‌شان ساخته شده است. راهنمای آن‌ها، مهندس ایملدا مارتین، استاد مهندسی کامپیوتر در این دانشگاه بوده است.

ایده‌ی این پروژه از تجربه‌ی مستقیم تیم در جامعه‌ی محلی‌شان در مالوار، باتانگاس نشأت گرفت؛ جایی که مدرسه‌ی اِس‌پِد محلی با کمبود معلم مواجه بود. آلتیا لات، سرپرست گروه، بیان کرد که کمبود منابع آموزشی در منطقه‌ی آن‌ها انگیزه‌ای شد تا به فکر راهی برای کمک به دانش‌آموزان با ناتوانی‌های جسمی بیفتند.

وُیس‌جِست چگونه کار می‌کند؟
این سیستم شامل یک دست رُباتیکی چاپ تری‌دی شده است که با استفاده از موتورهای سِرو حرکت می‌کند و از طریق بلوتوث به یک اپلیکیشن موبایلی سفارشی‌سازی‌شده متصل می‌شود. اپلیکیشن دارای قابلیت تشخیص صدا و کنترل‌های لمسی است و کاربران می‌توانند با آن حرکات دستی مربوط به اعداد، حروف و واژگان پایه در زبان اشاره فیلیپینی (اِف‌اِس‌اِل) را فعال کنند.

مهندس مارتین می‌گوید این سیستم ساده و قابل فهم است:
«اگر بخواهید دست رُباتیک، مثلاً حرف اِی یا بی یا سی را به زبان اشاره اجرا کند، فقط کافی‌ست آن را از طریق موبایل بگویید یا لمس کنید. سپس دست رُباتیک علامت زبان اشاره‌ی آن حرف را اجرا می‌کند.»

او توضیح داد که این سامانه با در نظر گرفتن شرایط واقعی کلاس‌های درس طراحی شده تا استفاده از آن برای معلمان و دانش‌آموزان راحت باشد. همچنین اگر فردی ناشنوا یا لال باشد، می‌تواند بدون گفتار و تنها با لمس دکمه‌ی مربوطه روی اپلیکیشن، همان عملکرد را دریافت کند.

این ویژگی دوگانه (تشخیص صوت و لمس) باعث شده وُیس‌جِست برای طیف وسیعی از کاربران قابل استفاده و در محیط‌های آموزشی مختلف قابل تطبیق باشد.

لات می‌گوید: «اول بچه‌ها فکر می‌کردن که این رُبات یک اسباب‌بازیه، ولی خیلی زود متوجه شدن که می‌تونن باهاش زبان اشاره یاد بگیرن.»

هزینه‌ی ساخت این پروژه تنها بین ۱۵ تا ۲۰ هزار پِسوی فیلیپین بوده، در حالی که فناوری‌های مشابه تجاری ممکن است تا ۱۰۰ هزار پِسو قیمت داشته باشند. به گفته‌ی اعضای تیم، بزرگ‌ترین سرمایه‌ی آن‌ها دانش و مهارت‌هایی بوده که در دانشگاه کسب کرده‌اند.

تیم هم‌اکنون در حال ثبت پَتِنت پروژه و کار روی ارتقاهای جدید است. یکی از این ارتقاها، افزودن بازخورد صوتی به اپلیکیشن است تا واژگان بیشتری پوشش داده شود. آن‌ها تأکید کردند که این قابلیت صوتی در اپلیکیشن پیاده‌سازی می‌شود، نه در خود رُبات.

همچنین، آن‌ها در حال توسعه حرکات جدید برای دست رُباتیکی هستند. در حال حاضر، وُیس‌جِست می‌تواند ۲۵ حرکت از ۲۷ درجه آزادی حرکتی دست انسان را شبیه‌سازی کند که دقت بالایی دارد و تیم امیدوار است به نهایت دقت برسد.

مهندس مارتین گفت: «وقتی به اون سطح برسیم، عملکرد وُیس‌جِست دیگه محدود نخواهد بود.»

تیم امیدوار است این فناوری در آینده نه تنها در مدارس، بلکه در بیمارستان‌ها، نهادهای عمومی و مراکز خدماتی برای افراد غیرکلامی کاربرد داشته باشد.

وُیس‌جِست اخیراً در مسابقه‌ی موراتا رُبولوشن ۲۰۲۵ برنده شده و حالا اعضای تیم قصد دارند آن را به ابزاری کامل، کاربردی و قابل گسترش برای آموزش فراگیر تبدیل کنند.

آن‌ها همچنین به دنبال جذب سرمایه‌گذار و حمایت مالی برای گذر از مرحله نمونه‌سازی به تولید واقعی هستند.
لات افزود: «ما این رُبات رو نسخه‌ی اول می‌دونیم و سرمایه‌گذاری بیشتر به ما این امکان رو می‌ده که امکاناتش رو ارتقا بدیم و قابلیت‌هاش رو گسترش بدیم.»

تیم در حال حرکت به سوی هدف نهایی خود است: کمک به افراد دارای نیازهای ویژه برای دسترسی بهتر به ابزارهای یادگیری و ارتباطی.

«هدف ما ترویج شمول‌پذیری‌ست و امیدواریم وُیس‌جِست پلی باشد برای ارتباط و درک بهتر.»


منبع: کلیک کنید

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *