در سال های پیش از رنسانس کاشفان و جهان گردان اروپایی گزارش های فراوانی از آیین ها و افسانه های ملل و اقوام گوناگون فراهم کرده بودند. نخستین کوشش برای ارزبایی این گزارش ها در دوره ی رنسانس صورت می گیرد و رفته رفته روشن می شود که میان افسانه های ملل شباهت هایی وجود دارد و از اینجا می توان نتیجه گرفت که ملل و اقوام گوناگون در تاریخ فرهنگ خود مسیر های کمابیش مشابهی را می پیمایند؛ از این رو با بررسی افسانه های قبایل بدوی عصر جدید را می توان راهی برای شناختن ذهن انسان نخستین دانست…
افسانه ی اسطوره
نویسنده: نجف دریابندی
