در تمام اسباب بازی فروشی های محلتان میتوانی یکی مثل من بخری. روی جعبه دقت کن که نوشته باشد مهربان است و زود می بخشد و وسط دعواهایی که حق با خودش است خنده اش می گیرد و گریه هایش را توی صورتت نمی کند که یک وقت مجبور نباشی در این رابطه به جز خودت به کس دیگری هم فکر کنی. باید حواست باشد طاقتش بیشتر از دو ساعت نباشد که یک وقت خودت مجبور نباشی خودت را کوچک کنی؛ سر دو ساعت خودش بیاید و قضیه را حل و فصل کند.
کمی با من بازی بازی کن، بعد حواست باشد که دوباره بگذاریم توی جعبه که دفعه ی بعدی که با نگین و شیرین و بقیه ی دوستانت سر سنگین شدی بیایی به من سر بزنی. یک دکمه ای هم پشت سرم تعبیه شده که حرفی از بی وفایی هایت نزنم.
خودم اسم خودم را گذاشته ام دوست پلاستیکی. تو میخواهی خر صدایم کن.
